Péu-de-chin
Poa pratensis
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Margai.
Nom en français : Pâturin des prés.
Descripcioun :Lou péu-de-chin es uno planto forço coumuno que trachis dins li prado, champ, tepiero etc. Se destrìo dis àutri margai à si fueio d'en aut courto e acabado pèr un capouchoun, à si lengueto courto (1 à 3 mm) e pas pounchudo, e à sa souco que rebalo. Li lemma an 5 costo e soun proun peludo.
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero.
Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80(120) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ribiero
- Tepiero seco
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Poa pratensis L., 1753
Erbo-di-pesou(-ramado)
Pedicularis foliosa
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Pédiculaire feuillée.
Descripcioun :Aquesto grando erbo-di-pesou di flour jauno e de la cambo forto, trachis dins li pelouso e prado umido d'auto mountagno. Se recounèis e se destrìo de sa cousino pedicularis comosa, que fai de flour jauno peréu, qu'a de gròssi bratèio proun descoupado coume de fueio. Coumpara emé l'erbo-di-pesou-capeludo que ié sèmblo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pedicularis
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Pelouso
- Prado à rousèu
- Prado umido
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Pedicularis foliosa L., 1753